رویترز به نقل از یک مطالعه کانادایی منتشر شده در Nature گزارش داد که "جهش عظیم" بعدی برای انسان می تواند سفر به مریخ باشد، اما داشتن گلبول های قرمز خون (گلبول های قرمز خون) به اندازه کافی حامل اکسیژن برای سفر می تواند یک چالش بزرگ باشد. مجله پزشکی
بر اساس بودجه این مطالعه توسط آژانس فضایی کانادا، حتی گردشگران فضایی که برای سفرهای کوتاه در صف هستند، ممکن است نیاز به ماندن در خانه داشته باشند، اگر در معرض خطر کم خونی یا کمبود گلبول قرمز هستند. "کم خونی فضایی"، اما تا کنون تصور می شد که موقتی است. یک مطالعه ناسا حتی آن را به عنوان یک "بیماری 15 روزه" توصیف کرده است.
دکتر گای ترودل از دانشگاه اتاوا، که مطالعه 14 را رهبری کرد، گفت: در واقع، کم خونی یک "اثر عمده سفر فضایی است." فضانوردان وقتی در فضا هستید، بیشتر از آنچه که تولید می کنید، سلول های خونی را از بین می برید.»
به طور معمول، بدن تقریباً 2 میلیون گلبول قرمز را در هر ثانیه از بین می برد و جایگزین می کند. تیم ترودل دریافتند که بدن فضانوردان در طول ماموریت های شش ماهه خود 3 میلیون گلبول قرمز خون را در هر ثانیه از بین می برد.
فضانوردان برای جبران تخریب، گلبول های قرمز اضافی تولید می کنند. اما بدن چقدر می تواند 50 درصد گلبول های قرمز بیشتری تولید کند؟ ترودل می پرسد.
ناسا تخمین می زند که یک ماموریت دو طرفه به مریخ حدود دو سال طول می کشد.
" اگر در راه هستید. ترودل افزود: "شما نمی توانید نیاز به تولید گلبول های قرمز اضافی را تحمل کنید، ممکن است به طور جدی گیر کنید." این محقق گفت: با این حال، پس از فرود بر روی زمین و به طور بالقوه در سیارات دیگر، کم خونی می تواند بر انرژی، استقامت و قدرت فضانوردان تأثیر بگذارد.
یک سال پس از بازگشت زمین، گلبول های قرمز فضانوردان هنوز به طور کامل به سطح قبل از پرواز بازنگشته اند. 19659002] ترودل همچنین اثرات بی حرکتی را بر روی بیمارانی که هفته ها یا ماه ها در بستر بودند مورد مطالعه قرار داد. در بیماران او گفت: "آنچه در فضا اتفاق می افتد می تواند برای بیماران بی حرکت نیز اتفاق بیفتد."
