فیبرهای نوری در انتقال داده با سرعت بالا بسیار کارآمد هستند ، اما نسبتاً شکننده نیز هستند. نوع جدیدی از فیبر نوری راه حلی برای این محدودیت ارائه می دهد. این دارای هسته ای از گلیسرول مایع است ، گزارش technews.bg.
الیاف نوری معمولاً از شیشه ضخیم یا پلاستیک شفاف سخت ساخته شده اند. نوع اول قادر است پالس های نور را در فواصل طولانی منتقل کند ، اما در صورت خم شدن یا کشیده شدن می تواند به راحتی بشکند. نوع دوم در فواصل کوتاهتر ، به عنوان مثال در ساختمانها بهتر عمل می کند ، اما خم شدن را بهتر تحمل می کند ، اگرچه کشش همچنان باعث شکستن آن می شود.
محققان در موسسه سوئیس امپا به دنبال جایگزینی ، یک فیبر نوری متشکل از هسته گلیسرول مایع موجود در یک پوسته فلوروپلیمر شفاف.
" دو جزء فیبر باید تحت فشار زیاد و در دمای 200 تا 300 درجه سانتیگراد با هم از سانتریفیوژ عبور کنند " ، می گوید دکتر رودولف هافنوس ، به نقل از NewAtlas. " بنابراین ما به سیالی با ضریب شکست مناسب برای دستیابی به عملکرد خوب و با کمترین فشار بخار ممکن برای تولید فیبر نیاز داریم ."
توانایی فیبر حاصله برای انتقال داده در شکل پالس های نور تقریباً برابر فیبرهای نوری سفت و محکم پلاستیکی است ، اما استحکام کششی بسیار بالاتری دارد.
به عنوان یک امتیاز ، اگر فیبر کشیده شود ، رنگ آن تغییر می کند. این به این دلیل است که گلیسرول همچنان در فیبر وجود دارد ، اما با بزرگ شدن مایع ، ذرات رنگ قرمز موجود در آن دور می شوند. در نتیجه ، رنگ نوری که از پوسته ساطع می شود کمی تغییر می کند.
این تغییر رنگ را می توان با استفاده از سنسور نوری اندازه گیری کرد ، که به کاربران اجازه می دهد تا بدانند که فیبر – و دستگاه مربوطه که شامل آن است
به طور طبیعی ، س hereال اینجاست: آیا وقتی فیبر به طول دلخواه بریده شود ، گلیسرول به سادگی تمام نمی شود؟
" در شرایط عادی ، هسته مایع به دلیل نیروهای مویرگی در فیبر باقی می ماند. با این حال ، اگر فشار روی فیبر اعمال می شود ، مایع را می توان خارج کرد "، می گوید هافنوس. " با آب بندی انتهای فیبر می توان از این امر جلوگیری کرد." ]
